Tuesday, July 17, 2018

සොඳුර



නුඹ මාව නිවන
පපුවෙ හරි මැදම...


ඇති මගෙ සුසුම
අළුවෙමින් දැවෙන..

මතක අත්හැරුණ
කලුවරම තැනක..

සොඳුර, මේ හිඩැස
නිමාවක් නොවෙන..












No comments:

Post a Comment

අංශුමාත්‍ර

කවුළුවෙන් එපිට පිට නොපෙනන තරම් වැස්ස ය.ඒ ශබ්දය,අඳුර එකතු වී කැඩී බිඳී ගිය මා එකතුකර අලවමින් සිටිනවා වැනි හැඟීමකි.ඇතැම් විට ඒ මා වර්ෂාව ට ...